Ik heb predikanten dikwijls minachtend horen spreken over Elia's depressie toen hij zich voelde alsof hij alleen overgebleven was van hen die trouw waren aan de Here. (1Kon. 19:14). De meeste van deze predikanten hebben blijkbaar grote moeite om sympathie te koesteren voor de man die enkele dagen eerder vuur uit de hemel had gebeden, en nu op de vlucht was voor een vrouw. Zij die neerzien op deze ontmoedigde en neerslachtige profeet zijn trots op hun zelfgenoegzaamheid en populariteit. Zij zijn blijkbaar nog nooit in de afgrond geweest waarin deze grote man van God zich bevond. Ze denken dat dit hen superieur maakt aan de man die zich zo diep gekwetst voelde door afwijzing en eenzaamheid.
Wat ze wel vergeten is dat Elia niet de enige is geweest in wanhoop en eenzaamheid. Bijna elke man van God verkeert in een vergelijkbare geestestoestand. Mozes vluchtte weg diep in de woestijn en bracht er 40 jaar door met grillige schapen totdat hij gestorven was aan zijn hoop en droom van grootsheid en bestemming. Kun je de angsten, twijfels en frustraties van Mozes voorstellen waarmee hij te kampen had toen hij te maken kreeg met zijn verloren voorrecht, en de schijnbare doelloosheid van zijn bestaan als een nomaad?
Job ventileerde zijn frustraties openlijk hoofdstuk na hoofdstuk nadat hij alles verloren had behalve een echtgenote die hem zijn ongeluk aanwreef, en drie 'vrienden' die hem beschuldigden van allerlei ingebeelde zonden. Als je de profeten doorleest in het Oud Testament, zul je ontdekken dat elk van hen de pijn van eenzaamheid en hopeloosheid voelden toen ze zagen dat iedereen rondom hen de Levende God verzaakten voor stomme afgoden. Niemand van hen was populair en velen waren gevangen gezet door de koning en vals beschuldigd door horden valse profeten van toen. Velen mochten niet prediken en dus namen ze hun toevlucht om hun profetieën neer te schrijven.
Het Evangelie van Marcus begint met de beschrijving van Johannes de Doper die de komst van Jezus vrijmoedig aankondigde als de Messias. Vlak daarop werd hij in de gevangenis geworpen waar zijn hoop en geloof wegebde totdat hem werd gevraagd of Jezus inderdaad de Beloofde was. (Mat.11:3). Op het einde van Paulus' bediening ontdekte hij om zich heen kijkend, dat hij en Timoteüs de enigen waren onder de predikanten die op dezelfde golflengte zaten terwijl al de anderen hun eigen belang zochten.. (Fil. 2:21). Na een van zijn toespraken in Rome voelde hij blijkbaar hetzelfde als Elia toen hij zei: "Bij mijn eerste verdediging heeft niemand mij bijgestaan, maar allen hebben mij in de steek gelaten - het worde hen niet toegerekend." (2Tim.4:16). De laatste profeten uit de Bijbel waren niet anders. Johannes was verbannen en alleen op Patmos, en de twee laatste profeten worden verworpen en gedood in de straten van Jeruzalem.
Zelfs Jezus was niet immuun voor de pijn van verwerping. Eens waren er duizenden die hem volgden en genoten van het gratis voedsel die hij hen gaf. Enkele dagen later predikte Hij in Kafarnaüm waar de mensen zich van Hem afkeerden en Hem verzaakten zodat hij wegging met enkel de Twaalf. Ik kan me de ontmoediging in Zijn stem voorstellen toen Hij zich tot hen wendde met de woorden: "Gij wilt toch ook niet weggaan?" (Joh. 6:67).Kun je de teleurstelling en verlatenheid voorstellen in zijn blik als hij zich tot Petrus richt die driemaal heeft ontkend dat hij Jezus kent? Toen Hij aan het kruis hing heeft bijna iedereen Hem in de steek gelaten en op het einde heeft zelfs Zijn Vader Zich van Hem afgekeerd.
Elia's ervaring was niet uniek; dit was gebruikelijk voor elke man God's doorheen de Bijbel. En vandaag is dat niet anders. Zij die de waarheid verkondigen en er voor gaan zijn niet populair maar worden dikwijls belasterd, verworpen en beklaagd. Jezus zei dat het is als: “Een slaaf staat niet boven zijn heer: indien zij Mij vervolgd hebben, zij zullen ook u vervolgen. Indien zij mijn woord bewaard hebben, zij zullen ook het uwe bewaren. Maar dit alles zullen zij u aandoen om mijn naam, want zij kennen Hem niet, die Mij gezonden heeft. "(Joh.15:20,21)
Wanneer dan predikanten proberen voordeel te halen uit de moedeloosheid en wanhoop die velen van ons voelen, getuigen ze daarmee dat ze niet volgen in de voetstappen van de Enige die: "…was veracht en van mensen verlaten, een man van smarten en vertrouwd met ziekten, ja, als iemand, voor wie men het gelaat verbergt; hij was veracht en wij hebben hem niet geacht." (Jes.53:3) Laat deze je niet benaderen. Wanneer de aanklager van de broeders je probeert te ontmoedigen omdat je niet populair bent en je een schuldgevoel bezorgt, wees dan verblijd omdat je waardig bevonden werd deel te hebben aan Zijn lijden. (1Pet. 4:13).
Het is in de duisternis en de ledigheid van ontmoediging, teleurstelling en verlatenheid dat we ontdekken dat ware vrienden ons nader zijn dan een broeder. Als we rondom ons heen kijken en mensen zien wegvallen en de ene na de andere zich afkeert, laten we dan bemoedigd zijn door Zijn belofte: "Ik zal u geenszins begeven, Ik zal u geenszins verlaten." (Hebr.13:5)
Ware Christenen en ware Christelijke leiders zijn geen politiekers wiens succes wordt gemeten door hun populariteit. We moeten vermijden dat deze wereldse beschouwing ons doet voelen dat we gefaald hebben, enkel omdat de massa ons niet moet. Ons succes wordt enkel gemeten door de Enige, en Hij zoekt niet naar de meest populaire maar naar de meest trouwe. Een van de vloeken die vandaag de dag in de Gemeente opduiken is de visie dat een predikant of een Gemeente kan gemeten worden door zijn grootte en populariteit. Dit was nooit God’s maatstaf. Noach was enig in de gehele wereld. Slechts twee van de 600,000 Israëlieten gingen het Beloofde Land binnen. Van de duizenden Joden in Babylon waren er slechts drie die niet bogen voor het gouden beeld. Jezus’ bediening op aarde bracht slechts 120 volgelingen voort in de bovenkamer en Paulus en Timoteüs waren de enigen van die generatie wiens bediening niet op zichzelf was gericht. Vandaag is het niet anders. Wil je dat iedereen jou fantastisch vindt en daardoor verworpen wordt door Hem die je roept, of wil je de intieme relatie met de Vierde Man in de oven ontdekken?
Ik weet dat het niet gem akkelijk en aangenaam is dat iemand voor de zoveelste keer zich afkeert van jou. Maar de Here is trouw en toen Elia de Here aanriep, kwam de Here tot bij hem. De Here verzekerde aan Elia, zoals ook aan ons, dat er anderen zijn die eveneens trouw bleven en dat er zijn zullen die het werk na ons zullen verder zetten.(1Kon.19:16).
Wees sterk en hou moed… Want de Here uw God zelf gaat met u; Hij zal u niet begeven en u niet verlaten. (Deu. 31:6)